Kitaplarım

Son Bahar

Bir şekilde aylar süren bir ilişkiye dönüştü Kaya ile aramızda geçenler.. Adının "Aşk" olduğunu anlamam ise, o kadar kısa zamanda olmadı. Ona güven duymam; sevmem; alışmam... Uzun zaman aldı. Ancak, ona güvendiğim an, hayatımda ilk kez, tüm duvarlarımı yıkmıştım. Onun yanında, en "ben" olduğum anları yaşıyor; sanki her mevsim, yaz gibi hissediyordum. Bu da beni çok mutlu etmeye başlamıştı… Ancak, içimde beni yiyip bitiren, adlandıramadığım bir sıkıntı vardı. Sanki, bir türlü beni sevdiğinden emin olamıyordum. Ancak, birlikte olduğumuz her an, bana karşı kibar, sıcak, sevimli ve samimi idi. Ama yanımdan ayrıldığı an, aramızda sanki bir daha hiç kapanmayacak olan uçurumlar oluşuyordu. Günler geçip, hafta sonu olduğunda, buluşunca, bir anda bu uzaklık kayboluyordu. Bu durumu, kendime anlatmam, daha doğrusu anlamaya çalışmam çok zaman aldı. Çünkü onu çok seviyordum. Gözüme inen perdeden dolayı, hiç bir şey görmüyordum.. Sanki, hayatta yalnızca O varmış gibi yaşıyordum. Benimdi ama değildi... Bu durum, uzun vadede, içinden çıkamadığım derin bir boşluğa itti beni… İşte, tam da o an, bilmiyordum ki, bu adam, hayatımın bundan sonra kalan bölümünün, hüznü, sızlayan yarası, "SONBAHAR" ı olacaktı; yapraklarımı döküp giden… Yazım Aşamasında